Deze datum was heel normaal tot 2001.
Is er, vandaag de dag, iemand die er aan kan denken en nog steeds negeren wat in Amerika plaats vond? Duizenden mensen zijn omgekomen. Anderen werden ziek, vooral in hun binnenste. Ze werden bang, depressief en bezorgd. De mensen die een familielid tijdens die gebeurtenis verloren, zullen het nooit vergeten. Sommigen zullen het nooit eens kunnen verwerken.
Was dat niet precies wat degenen die de terroristische aanslagen pleegden hebben gepland? Daarom heet het terrorisme: het onder druk zetten van een regering of bevolking door daden van terreur (bron: vandale.nl).
De terroristen maakten zich meer druk om de toekomstige consequenties van hetgeen ze deden, dan om het onmiddellijke resultaat. Daarom riskeerden een paar mensen hun leven, terwijl ze het leven van anderen vernietigden. Ze dachten aan de revolutie die zij zouden veroorzaken. En vergeet niet: ze werden geïnspireerd door het kwaad.
Het lukte hun...
Aan de andere kant, ongeveer 2000 jaar geleden, deed God het tegenovergestelde. Hij offerde Zijn Zoon voor ons.
In plaats van iemand sterven om levens te vernietigen, gaf Jezus Zijn leven om levens te redden... Hij focuste zich ook niet op zijn tijdelijke leed. Hij dacht niet aan Zijn dood, maar wel aan de revolutie die Hij zou veroorzaken in het leven van miljoenen mensen. Ik ben één van die miljoenen.
Vóór zijn dood nam Hij het brood, op een profetische manier, en brak het, zodat de gelovigen daarvan konden eten en hierdoor leven bereiken.
En Hij zei: “Doe dit tot mijn gedachtenis”.
Deze Woensdag is het 11 september en het Heilige Avondmaal wordt gehouden in alle UKGR Centra om 19:30u. Ik zal er aan deelnemen tot Zijn gedachtenis.
En u? Waar gaat u aan denken? De terroristische aanslagen of de eeuwige redding?
Voor mij het eeuwige redding!
BeantwoordenVerwijderenWanneer ik aan het eeuwige redding denk, bemoedigd het mij om naar voren te kijken op een positieve manier zodat ik verder kan strijden.
Het geeft mij kracht en geen angst!
Sandra Castelo