woensdag 5 augustus 2015

Het geloof en het offer (deel 3)


Wie zijn “vrijheid” niet wil opofferen, kan niet behouden worden.

Begrijp me goed, wij zijn vrij.

God heeft ons bevrijd van de geestelijke slavernij.

Dat betekent niet dat er geen regels bestaan en dat wij alles mogen doen.

Het is onmogelijk om te doen wat correct is, zolang wij onder de invloed van mensen leven, die niet van God zijn.

Als wij een vriendschap met ongelovigen willen hebben, zullen wij daardoor beïnvloed worden.

Misschien bent u nieuw in het geloof en daarom denkt u dat ik overdrijf of dat wij te radicaal zijn.

In feite, baseer ik me op meer dan 20 jaar ervaring, als pastor.

Ik heb ontelbare gevallen gezien van mensen die dachten dat deze manier van denken te radicaal was, totdat zij hun geloof verloren.

De meesten hebben hun geloof nooit meer kunnen herstellen.

De vrijheid die God aan ons gaf, dient gebruikt te worden om het goede te doen en niet het slechte.

Anders is die zogenaamde “vrijheid” een leugen.

Ik zeg: een leugen, omdat degene die de zonde begaat een slaaf is van de zonde.

En slaven zijn niet vrij...

Het geloof werkt zo.

U ontvangt wat u geeft.

Zij het goed of slecht.

4 opmerkingen:

  1. Bisschop u heeft gelijk, ik heb met de jaren ervaring dat ik heb in de kerk met God mensen die lijken groen als de eerste appel je denkt dat ze van God zijn maar ze zijn niet van God ze liegen, bedriegen enzovoorts als je met zulke mensen blijven omgaan dan je net of erger dan de tweede appel

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wij moeten voor alles in het leven een grens stellen, behalve in het praktiseren van het geloof. Zo moeten wij ook onze vriendschappen zowel binnen als buiten de kerk filteren en een grens zetten: tot hier en niet verder, anders kan het schadelijk zijn voor mijn geloof. Wij hebben altijd te maken met ongelovige mensen zoals, buren, collega's, dokters, mensen die je tegenkomt in de sportschool, winkels, op de school van je kinderen, sterker nog je eigen familie. Wat doe je in zo'n geval? Als wij hun blijven zien met ogen van verachting omdat zij niet geloven, en hun op afstand houden, hoe kunnen wij ze dan voor Gods Koninkrijk winnen? Hoe kunnen wij een goede getuigenis voor ze zijn?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Om een goede getuigenis te kunnen geven, is het niet noodzakelijk dat je een vriendschap met de persoon hebt. Natuurlijk zullen wij altijd mensen om ons heen hebben die niet gelovig zijn. Dat betekent niet dat zij onze vrienden zullen zijn...

      Aan de andere kant, het feit dat je geen vriendschap wilt hebben met een ongelovige betekent niet dat je hem ziet "met ogen van verachting", maar wel dat je jouw eigen behoudenis meer waardeert dan alles. Daarom offeren wij. Niet omdat wij beter zijn dan degenen die God niet kennen, maar omdat wij hetgeen niet willen riskeren dat wij van God hebben ontvangen.

      Als mijn boodschap te radicaal klinkt, lees dan het advies van Paulus: "Vormt geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeen met wetteloosheid, of welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis? Welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial, of welk deel heeft een gelovige samen met een ongelovige?" 2 Korintiërs 6:14,15

      Verwijderen
  3. U heeft gelijk. Ik had vriendschap met een ongelovige. En was bijna mijn geloof kwijt en mijn verstand. Dat verliep heel onopvallend en onopgemerkt. Tot het bijna te laat was. Godzijdank gingen mijn ogen op tijd open.

    BeantwoordenVerwijderen